Theo Van den Bosch was een Antwerpse komiek.
In de zwartwitjaren van de BRT kwam hij af en toe op de Vlaamse televisie. Hij was lang en mager, gedroeg zich licht onhandig, en hij had iets met plastrons. Hij was van Deurne, was eigenlijk diamantbewerker van beroep, en in zijn sketches was nog sprake van kiekens, ne pelsenfrak en jaloezigheid. Hij had geen eigen telefoon (in 1960) en voor een optreden moest men hem bellen bij de pompiers van Deurne. Hij woonde tegenover  hun kazerne.
Zijn LP lag in een kringloopwinkel en in een bananendoos.
Zo begint de zolder van de vergetelheid.